Ερωτηματολογιο Φοβων

Θα αναφερθώ στις φοβιες που υπάρχουν απο την παιδική έως ενήλικη ζωή και λιγο πριν το τέλος του άρθρου θα σάς παραθέσω το ερωτηματολόγιο.

 

 Φοβους έχουμε όλοι μας, περισσότερους ή λιγότερους κάποια στιγμή στη ζωή μας όλοι τούς έχουμε βιωσει. Ας ξεκινήσουμε απο την παιδική ηλικία , οι φοβοι ειναι κυρίως για τα ζωα,το νερό,το σκοτάδι,τα φαντασματα κ.α. Έιναι λογικό τα μικρα παιδιά στο ταξιδι της αναζήτησης της ζωής βλεποντας καινουργια πραγματα να τρομαζουν. Υπάρχει ομως και η λεγόμενη Ειδική Φοβια όπου ένα παιδι επιμενει να φοβαται κάτι συγκεκριμένο και να του προκαλεί διαφορά προβληματα,οταν η φοβια παραμενει για χρονικό διάστημα 6 μηνων.

   Φοβους έχουμε και ως ενήλικες και μπορει να μας συντροφευουν απο την παιδική ηλικία. Ένας φοβος μπορει να ειναι ενα πρόσωπο,ενα πραγμα, ζωο, μια κατάσταση,ενα μερος.Πολλές φορές οι φοβοι δημιουργουνται συνειρμικά,όπως λεμε την <<Κλασική Συνεξαρτηση>>. Δηλαδή,μια απλή καθημερινη συμπεριφορα που ειναι ακίνδυνη να συνδυαστεί με μια αλλη που προκαλεί φοβο,άρα η πράξη τελικά να γινεται δύσκολη.Για παράδειγμα <<Ο Κ. Κοιμοταν πάντα απο την εσωτερική πλευρά του κρεβατιου ,όταν ειδε τη σκηνή του θρίλερ, απο δω και περα κοιμάται πάντα απο την εξωτερική>> 

   Σας παραθέτω ενα ερωτηματολογιο σχετικά με τους φοβους. Όλα θα τα απαντησετε με τον εαυτό σας,δεν θα βγει κάποιο συγκεκριμένο αποτελεσμα,αλλά θα δείτε την ουσια των φοβων σας. Θα σας βοηθησει απαντώντας τα σε ενα χαρτι,για να τα βλεπετε.

1)  θυμήσου και περιέγραψε τρεις παιδικούς σου φοβους (  από νήπιο γυμνάσιο λύκειο)

α) είναι πρόσωπο, ζωο,κατάσταση,ιδέα(π.χ θανάτου,τραυματισμου);

2) αν τυχόν υπήρχαν περιστατικά με αυτούς τους φόβους(ισως και κάποια τραυματικη εμπειρια)

3) με το πέρας της ηλικίας παρέμειναν η απομυθοποιηθηκαν;

4)ειναι παραλογοι  ή λογικοι ,πραγματικοι οι φοβοι;

5) βαθμολογήστε τους φόβους ανάλογα με την έντασή τους 1-10(εντονοτερος)

6) εχεις συνδεσει κάποιο φόβο με κάποια κατάσταση ; ( χωρο ή μερος)

7) ποιοι ειναι οι τωρινοι σου φοβοι;

8) αν τύχαινε να ζούσες έναν φοβο σου περιέγραψε το( συναισθήματα)

9) έχεις βιώσει ποτέ κρίση πανικού από τους φόβους σου;

10) τι χειρότερο φαντάζεσαι ότι μπορεί να σου προξενήσει ένας φόβος

11) νιώθεις το αίσθημα του φόβου υπό ορισμένες επικίνδυνες καταστάσεις ή και γενικότερα;

Ενημέρωση !

Αγαπητοι μου φιλοι, θελω να σας ενημερωσω σχετικά με την επικοινωνία μας! Θα αφήσω το email μου για να μπορουμε να συζητάμε σχετικα με το "blog" ,για τους προβληματισμους σας ,διαφορα θεματα που θέλετε να αναπτυξουμε ,αλλα και νέες ιδεες για αρθρα! > theodorouxrysoula97@gmail.com

Τρια βηματα!

Ειναι τρια βασικα βηματα για να μην νιώθουμε καταπιεση και αδιέξοδο. Χρειάζεται δουλειά για να μπορουν να γινουν συνήθεια και να αποκτηθουν πραγματικα. Καθε μερα μπορούμε να τα κατακτουμε με επιμονη και υπομονη.Επισης αυτα τα βηματα ειναι αλυσιδα!

1) Αρνητικες Σκέψεις ,δεν τις αγνοω αλλά τις επεξεργαζομαι.Ολα κατι δειχνουν μη το ξεχνατε!Απαντω σε αυτες! Πως? Ρωταω τον εαυτο μου τι φοβαται πιο πολυ και ακουγοντας το ,το μυαλο σταδιακά το απομυθοποιει.Ποιο ειναι το χειροτερο που μπορει να συμβει?...μπορει αυτο να σας τρομαζει αλλα το αποδέχεται και παλι το μυαλο.

2)Οτιδηποτε με καταπιέζει το ανακαλυπτω(ειτε και με τη βοήθεια ενος ειδικου ,ειτε μονοι μας).Αφοτου το ανακαλυπτω κοιτάω αν μενω σε μια κατάσταση για τους χ,ψ λόγους και τους συγκρινω με καποιες παρομοιες καταπιεστικες καταστασεις.Ολοι μας τις περισσότερες φορές υπομενουνε ανθρώπους,συνθηκες για τους ιδιους λόγους.

3)Το σημαντικοτερο? Η Αλλαγη! Οτι δεν μας αρεσει έχουμε το δικαιωμα να το αφαιρεσουμε απο την ζωη μας.Καθε μερα ενα μικρο βημα θα σας πεισει...κυρίως η συναισθηματικη αποφορτιση!

Ενα διαφορετικό αρθρο

-Τι έχεις να μας πεις και σήμερα;
-Θα σου πω αμέσως αλλα μη με διακόπτεις! Σκεφτόμουν ότι οι άνθρωποι ειμαστε κομμάτια χαρτί πυκνογραμμένα.
-Χα!Τι;;; Κομμάτια χαρτί ; Μωρε λες;
-Άκου και θα καταλάβεις.Αλλα μιλούν για αγάπη ,άλλα για επιτυχία ,άλλα για δυστυχία,άλλα για πλούτη και..
-Και και;
-Μη με διακόπτεις! Τα χαρτάκια αυτά τα φυσάει ο άνεμος και μπερδεύονται μεταξύ τους!
-Και μετά;
-Και μετά συνδέονται και ζουν μαζί τις ιστορίες της ζωής τους!
-Και τελικά;
-Γράφουν ιστορίες απο τα αποκόμματα τους ,δεν ειναι πια χαρτάκια!
-Αλλα;
-Αλλα Βιβλία!

Με εμπιστεύεσαι ...για να σε εμπιστευτω?

Γεια σας! 

 Σήμερα θα προσπαθήσω να αναφερθω σε μία έννοια απιαστη και συνάμα τόσο σημαντική για όλες τις σχέσεις μας.Η ΕΜΠΙΣΤΟΣΎΝΗ! Διαθέτει μεγάλη αξία διοτι αν παρατηρησουμε καλυτερα θα καταλαβουμε το ποσό σημαντική αποτελεί ή ύπαρξη της,καθώς αν δεν υπάρχει τοτε μπορεί να επέλθει κρίση και χειρότερα ρήξη στη σχέση(αναφέρομαι σε όλες τις ανθρώπινες σχέσεις)Πολλοι από εμάς ίσως και οι περισσότεροι έχουμε την τάση να μην εμπιστευόμαστε κανέναν άνθρωπο και καμιά κατάσταση .Δικαιολογημένα θα έλεγα όχι μόνο επειδή όπως λένε οι συνθήκες και οι άνθρωποί σημερα έχουν γίνει άγριοι και σκληροί.Αλλα ή εμπιστοσύνη καλλιεργείται από την οικογένειά.Ακουγεται πολύ στερεοτυπικο ,όμως αν δεν νιωσαμε εμείς οι ίδιοι ως παιδιά εμπιστοσύνη,δυσκολα δίνουμε και την αισθάνομαστε.Ξανα μπροστά μας ο φόβος για αυτό το υπέροχο συναίσθημα της εμπιστοσύνης,που μας κάνει να παλευουμε για την κατάκτηση της.Δεν αποκλειω το ότι αρκετοί μας την έχουμε βιώσει αλλά τονίζω τη δυσκολία του γνωρίσματος της.

 Συνεχίζω με τη συχνή διαχείριση της στις μεταξύ μας σχέσεις.Περιμενουμε να μας εμπιστευτούν και απαιτούμε εμπιστοσύνη.Ειναι λάθος.Κανενα συναίσθημα δεν απαιτείται αλλά χαριζεται χωρίς καν να <<βιασουμε την ουσία του>>.Δεν σας λέω σε καμία περίπτωση να εμπιστευόμαστε το καθετι! Αλλά αναφέρομαι στην προσωπική προσπάθεια και όχι να τα περιμένουμε ολα από τους άλλους .Αν χαρισουμε εμείς απλόχερα την εμπιστοσύνη μας υπάρχει πιθανότητα να γίνει το ίδιο και από τους άλλους. Στα παιδιά πρέπει να δείχνουμε αμέριστη εμπιστοσύνη σε κάθε τους βήμα γιατί βιώνουν την ανασφάλεια τους πολύ έντονα!(όλοι υπηρξαμε παιδιά γιαυτό μιλώ για την παιδική ηλικία και πόσο σημαντικό είναι να τα τροφοδοτουμε).Μετέπειτα φυσικά μπορούμε να την κατακτήσουμε με περισσότερη δυσκολία.

Θα ήθελα να πω περισσότερα,ειναι ένα ανεξάντλητο ζήτημα .

Περιμένω τα σχόλια Σας!

ΘεατροΘεραπεια

Το θέατρο ειναι αδιαμφισβήτητα ενα απο τα ωραιότερα είδη τέχνης.Και το δικό μου αγαπημένο.Δεν ειναι τυχαίο εξάλλου που οι Αρχαίοι  το τιμούσαν ιδιαίτερα και το είχαν ένταξη στην καθημερινή τους ζωή.Λιγο πολλοί όλοι μας γνωρίζουμε την σημασία που έχει για την καλλιέργεια της ψυχής.

Σημερα όμως θα μιληςω για την αξία της Δραματοθεραπειας.Αποτελει ενα νέο σχετικά τρόπο να εκφράσουμε συναισθήματα (όπως άλλωστε έχω μιλήσει και σε αλλα άρθρα για αυτο)να μεταμορφωθουμε σε κατι διαφορετικό,να απαλλαχθουμε απο ανασφαλείες.Θεωρειται μια πιο εναλλακτική μέθοδος ψυχοθεραπείας και για να λέμε την αλήθεια ειναι πιο διασκεδαστικό!Η θεραπεία της Τέχνης χρησιμοποιείται απο πολλά Κέντρα Ψυχικής Υγείας και βοηθά ακόμα και κλινικές περιπτώσεις ασθενών.Μεγαλη η συμβολή ανεξαρτήτως ηλικίας.Ας σκεφτούμε κιόλας ότι ίσως ειναι περισσότερο απενοχοποιημένο απο την ψυχοθεραπεία (που κακώς κατ'εμε θεωρείται απο μερικούς,αν και όλο και περισσότεροι οφείλω να τονίσω ότι προστρέχουν σε αυτήν.)

Θα τελειώσω το άρθρο μου με κατι πολύ αξιόλογο που είπε ο δάσκαλος και μεγάλος σκηνοθέτης Peter Brook «Τα φύλλα σαν πέσουν δεν ξαναφυτρώνουν, τα ρολόγια ποτέ δεν γυρίζουν πίσω, δεν μπορούμε ποτέ, να έχουμε μια δεύτερη ευκαιρία. Όμως, στο θέατρο η σκηνή σκουπίζετε κι είναι καθαρή κάθε φορά.»

Θυμασαι;;

Ποσο χρήσιμες ειναι τελικά οι αναμνήσεις! ...Όμορφες  και άσχημες έχουν να μας δώσουν σίγουρα ενα μάθημα.Ειναι ότι πολυτιμότερο είχε ποτε ο άνθρωπος ,καθώς το παρελθόν  ειναι κομμάτι μας ,έτσι και οι αναμνήσεις  είμαστε εμείς σε διάφορες χρονικές στιγμές της ζωής μας.
   Γιατί ειναι τόσο σημαντικές άραγε; Για πολλούς λόγους λοιπόν! "Στέκονται"στο μυαλό μας αγέρωχες δεν μπορούμε να τις αλλάξουμε ,αυτο βέβαια αποτελει για πολλούς αρνητικό άλλοτε όμως αυτο το στοιχείο ειναι που μας κάνει να τις αναπολουμε με χαρά.Μπορουμε κάθε στιγμή που δεν νιώθουμε καλα και θελουμε να πάρουμε δύναμη να ανατρέξουμε  σε αυτές καί να θυμηθούμε τον εαυτό μας η κάποιον άλλο που φάνηκε ώριμος και δυνατός τότε.Ένα καλό κολπάκι για να ανακτησουμε πολύ γρήγορα την αυτοπεποίθηση μας ειναι να προστρέξουμε πάλι στις αναμνήσεις και να ζωντανέψουμε την εικόνα στο μυαλό μας,εκείνης της στιγμής που πετύχαμε κατι σπουδαίο και νιώσαμε περήφανοι ! 

 Αποτελούν μαθήματα λοιπόν  τόσο για το παρόν όσο και για το μέλλον.Οι αναμνησεις Μας<<φωνάζουν>> να μην επαναλάβουμε τα ίδια λάθη  καταδεικνύοντας   τις άσχημες συνέπειες αυτών στο παρελθόν.Βεβαια δεν πρέπει να είμαστε προσκολλημένοι στο παρελθόν και στις αναμνήσεις για να μην χάνουμε το παρόν .Αλλα να κρατάμε τη χρησιμότητα των αναμνήσεων και τη γλυκιά αίσθηση ακόμα και μυρωδιά που αφήνουν...!!
Κλείνω με κατι πολύ όμορφο...<<Η Ευτυχια δεν ειναι κατι που βιώνεις αλλα κατι που θυμάσαι>>
Φτιάξτε Αναμνήσεις.